Dawanie pierwszeństwa lojalności wobec instytu­cji przed poczuciem solidarności międzyludzkiej sta­je się vwydarzeniem o specyficznej wymowie społecz­nej, jeżeli występuje w strategicznych ogniwach organizacji życia zbiorowego, determinując położe­nie bohatera na jego obszarze: „…właśnie natknąłem się na nadgorliwość. Szczególnie jednego takiego, świeżo upieczonego «działacza», którego miałem przyjemność znać jeszcze ze studium przygotowaw­czego. Wielki działacz ten […] dwukrotnie proszony był o wprowadzenie mnie do uczelnianej organizacji partyjnej i wciąż nie widział po temu możliwości.” Wtedy nierzadko „nadgorliwość” w stosunkach służ­bowych albo organizacyjnych łączy się ze „sztywniactwem” w stosunkach osobistych: „…w Krakowie było ponuro i nieprzyjemnie […].