Świadek, który stawia wymagania, występuje z reguły w roli arbitra sytuacji, wystawiającego świadectwo czynom bohatera, świadek szyderca jest najczęściej jego rywalem. Jest to wszakże rywal, który nie włącs;a się bezpośrednio do akcji, a tylko czeka na porażkę bohatera, żeby swoim śmiechem pogłębić jego kompromitację.Niemożność sprostania przez bohatera stawianym mu wymaganiom bywa też postrzegana jako wy­nik dziedzictwa społeczno-kulturowego — skutek społecznych upośledzeń doznawanych przez jego macierzyste środowisko. Gorycz stereotypowego stwierdzenia, że „ma się braki”, zawiera wskutek tego słabszy ładunek samokrytycyzmu: „Większość mojej klasy to młodzież z miasta i terenów przy­ległych bezpośrednio, a więc mająca już, tak mi się wydawało, dość dobrze opanowaną wymowę.